خـــــــــــانـــــــــه آرام مـــــــن

زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾــــــــﺪ ﮐﺮﺩ
ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺣﺲ ﻧﺴﯿــــــــﻢ
ﺑﺎ ﮐﻤــــــــــﯽ ﻭﺍﮊﻩ ﯼ ﺧﻮﺏ ﺩﺭ ﻫــــــﻮﺍﯼ ﺧﻨﮏ ﺍﺳﺘﻐﻨﺎ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾــــــــﺪ ﮐﺮﺩ
ﮔﺎﻩ ﺑــــــــﺎ ﯾﮏ ﺩﻝ ﺗﻨﮓ
ﮔﺎﻩ ﺑﺎﯾــــــــﺪ ﺭﻭﯾﯿﺪ ﺩﺭ ﮐﻨـــﺎﺭ ﭼﺸﻤﻪ ﺩﺭ ﺷﮑﺎﻑ ﯾﮏ ﺳﻨﮓ
ﺑﻪ ﺍﻣﯿــــــــﺪ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﺎ ﮐﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺣﺎﺩﺛــــــــﻪ ﺗﻘﺪﯾﺮﻧــــــﺪ
ﮔﺎﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻨﺪﯾــــــــﺪ
ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻭ ﻧــــــــــﻮﺭ ﻭ ﺻﺪﺍ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﯾــــــﺪ ﺑﻮﺩ
ﮔﺮ ﭼﻪ ﻏــــــــﻢ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﮐﻔﺸﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﯿــــــــﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻗﺪﻣــــــﯽ ﺍﺳﺖ.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: