خـــــــــــانـــــــــه آرام مـــــــن

اگر به جای بیشتر و بیشتر و بیشتر، کمتر بخواهید، احتمال برآورده شدن خواسته‌ها و آرزوهایتان بیشتر خواهد شد. و اگر چند مورد از این خواسته‌هایی که خیلی برایتان مهم نیستند را دور بریزید مطمئناً احساس استرس و نگرانی کمتری هم خواهید داشت. زندگی برایتان آرام‌تر و بهتر می‌شود و از روزتان لذت بیشتری می‌برید و متوجه می‌شوید که خوشبختی همان موقع هم در زندگیتان وجود دارد.

زندگی را می گویم ...
اگر بخواهی از آن لذت ببری ،
همه چیزش لذت بردنی است ...
اگر بخواهی از آن رنج ببری ،
همه چیزش رنج بردنی است ...
کلید لذت و رنج دست توست ... 

موضوعات مرتبط:

زندگی درست مثل نقاشی کردن است؛
خطوط را با امید بکش ، اشتباهات را با مُدارا پاک کن ،قلم مو را در صبر زیاد غوطه ور کن ، و با عشق رنگ بزن .

معنویت واقعی آن نیست به کوهها پناه ببری و در آنجا به ریاضت جسمی دست بزنی و یا از راهی و کسی تقلید و پیروی کنی.معنویت واقعی راهی هست که خودت در درونت می سازی و در کنار زندگی واقعی اتفاق می افتد آن در بستر زندگی پویا و جاریست.

 

به زنـــدگی فــــکر کــــن ولــــــی بـــرای زنـــدگی غصــه نخور 
دیــدن ؛ حقیقـــت اســـت ولی درســت دیدن فضــــیلت 
ادب خــــرجی نــدارد ولــی همـــــه چیز را می خــرد 
زندگی معلم بی رحمــیست که اول امتحان می کـــند بــعد درس می دهد 
بـــا شـــــروع هر صبح فـــــکر کــــن تــازه بـه دنیا آمـدی
پس مهـــربان باش و دوســـت بدار شاید که فــردایی نباشد 

و شـــاید فـــــردایی بـــــاشــــد! امــــا عـــــزیــزی نباشد 

آرامش یعنی.........پیدا کردن خودت....وقتی انسان آرامش را در خود نیابد جست و جوی ان در جای دیگر کار بیهوده ای است.اگر سفری به درون خودمان بکنیم متوجه می شویم هر آنچه را که مشتاقش هستیم در اختیار داری 
ویه قلب آرام یعنی همه چیز...

یادت باشد دلت که شکست،
سرت را بالا بگیر،
تلافی نکن،
شرمگین نباش،
حواست باشد،
دل شکسته گوشه هایش تیز است!
مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود،
زخمی کنی به کینه…
مبادا که فراموش کنی،
روزی شادیش آرزویت بود!
صبور باش و ساکت،
بغضت را پنهان کن،
رنجت را پنهان تر…
از آدم ها بگذر دلت را بزرگتر کن،
ناراحت نباش که چرا جاده رفاقت با تو همیشه یک طرفه است!
شاد باش که چیزی کم نگذاشته ای،
و بدهکار خودت،
رفاقتت و خدایت نیستی،
وجدانت که آسوده باشد کفایت میکند
……………………

این روزها با خود بیگانه ام, گویی هر کجا باشم شبگردی آواره ام

این روزها غرق اندوه یک خانه ام, در حسرت داشتن یک کاشانه ام

این روزها ناباور از وقوع افسانه ام, تشنه دیدن لبخندی بی بهانه ام

این روزها درجستجوی حرفی صادقانه ام, گاه در گنگی خلوتی عارفانه ام

این روزها در خیال نجوایی عاشقانه ام, در عطش غزل و ترانه ام

این روزها بدور از امنیت آشیانه ام, ناتوان از صعود به قله های عارفانه ام

این روزها با هر بغض درپی بهانه ام, هر لحظه غرق نیاز, رو به کعبه ای جاودانه ام.

در صبحی روشن ترا تصویر میکنم

به خیالم رویای نیمه شب را تعبیر میکنم

در رقص گیسوان خورشید، دل را با تو تقدیس میکنم

دل بیرنگ و رویم را با زلال نگاهت تسلیس میکنم

با لبخند خورشید میخندم و در دیدن لبخندت تعجیل میکنم

گاه میگریم و غم نبودنت را با اشک تسهیل میکنم

در نیم روز سایه ات را در کنار سایه ام ترسیم میکنم

سایه شکسته ام را در آغوش سایه ات ترمیم میکنم

در وقت عصر با تو خورشید را به ماندن ترغیب میکنم

سایه به سایه رد نگاهت را تعقیب میکنم

به وقت شب نفسهای سنگین را به دلم تحمیل میکنم

به کورسوی دیدار دوباره ات بذر امید را در دلم تلقیح میکنم

در خواب عشقت را به خواب تمثیل میکنم

سقوط از بهشت بودنت را با این حس تعدیل میکنم

*****

گاهی حس میکنی حتی خودت هم بیگانه ای، در میان لحظه هایت مهمانی ناخوانده ای، گاه حس میکنی که بیگانه ای با اینکه حتی در درون خانه ای، راستی چه میشود که حس میکنی آواره ای، انگار بی مامن و آشیانه ای؟ این حس غریب هرلحظه ترا به خود میکشد، تا آن حد که صبرت به انتها میرسد، آن هنگام درمیابی که هنوز اندر خم یک کوچه ای، عمری در پی شیرینی تنها یک کلوچه ای، آن وقت که حس میکنی تقلایت بی فایده است، تمام تلاشت قطره ای آب در این بادیه است...

پیوست: گاهی میخواهم فقط فراموش کنم، خودم و هرآنچه در دلم هست خاموش کنم...

توان حرکتم نمانده است، این روزها و شبها خستگی چون مهمان ناخوانده ای بر روحم خیمه زده است، گویی در هر قدم صدای شکستن دلم طنین انداز میشود، در دلم جز مشتی خاطرات چه پس انداز میشود؟! دلم محرم راز میخواهد، در این دقایق بی کسی همراهی یک ساز میخواهد، دلم گوشی میخواهد بهر رازونیاز، اجابتی شاید حتی در حس گنگ نماز، افسوس که محبتم حراج شده است، آبرویم برای دیگران کماج شده است، تردید در ذهنم پرنده ای گذراست، میدانم عاقبت میرسد زمانی کز نو اشک در چشمهایم رهاست...

باورم نیست خیانتت، من که دادم دل را امانتت

باورم نیست نشان شجاعتت، امروز که چنین گشتم مقهور عداوتت

باورم نیست این باشد رسالتت، بد نمودنت باشد نشان از حمایتت

باورم نیست صداقتت، این چنین سخن گفتن باشد نهایتت

باورم نیست صدق حکایتت، شکستن من باشد دلیل رضایتت

باورم نیست چنین کذبی باشد به حکم عادتت، که چنین کلامی نباشد نشان از نجابتت.

***

پیوست: نگاهی در پس نقاب، تفنگی پنهان در دل خشاب، افسوس که در قلبت نبود آرزوی یک ثواب، هرچه دیدم بود تلخی ای که بودش مرا خطاب...

میگویند زندگی پرخاطره است؛‌ لحظه های غم هم نشانه است

میگویند باران عشقی بیکرانه است؛‌ آسمان کویر پرستاره است

میگویند لبخند یک جوانه است؛ در نگاه، آتشی پرزبانه است

میگویند زیستن یک بهانه است؛ دلیل رسیدن به عرشی جاودانه است

میگویند عشق در قلب ترانه است؛ طپشهای دلی پربهانه است

میگویند فراموشی رسم زمانه است؛‌ پایان نگاه های پرکنایه است

من اما میگویم بودنم بی بهانه است؛ این نیاز لحظه های عاشقانه است.

تب دستهایت درمان است؛ نگاهت صاف چون باران است

این روزها چشمهایم گریان است؛ از آن رو که دلم باز ویران است

دردم از این دوری و هجران است؛ نشانش نفس هایی است که بی جان است

با تو اما هرچیز آسان است؛ حتی خواندن رازهایی که پنهان است

این روزها شادی آهویی گریزان است؛ گاه تنها لبخندی محو بر لبانی حیران است

گاه حس میکنم که روحم پرنده ای بی جان است؛ چون غریقی اسیر یک طوفان است

در غربت باران نیم لبخندی بر لبانم مهمان است؛ سینه اما مالامال از درد نالان است

لحظه ها نشان آغاز برگریزان است؛ عشق ماندن در برگهای خشک در جریان است

در چهره هر عابری غمی نهان است؛ حاصلش اشک هایی است که همسان است

مشکلات برای همه کوهی یکسان است؛‌ سنگینی این کوه با توان شانه ها همخوان است

این روزها دلم از این و آن گریان است؛‌ باورم این است: ترازوی خدا باز هم میزان است.

×××××

پیوست: فاصله همیشه هست؛‌ گاه حضورش بر عشق تیشه است؛ فاصله قاتل عشقی است که بی ریشه است؛ نه عشقی که در روح و اندیشه است.

آرزویم دیدن یک شهاب است؛ لبانم تشنه یک قطره آب است

چشمانم غرق خواب است؛ اما دلم در خواب هم در التهاب است

در سکوتم یک کتاب است؛ صفحه هایش از نامت در پیچ و تاب است

دلم در حسرت یک شراب است؛ نگاهت تنها شراب ناب است.

خوشبختی را نمی توان وام گرفت

خوشبختی را نمی توان برای لحظه ای نیز به عاریت خواست

خوشبختی را نمی توان دزدید

                            نمی توان خرید

                            نمی توان تکدی کرد...

بر سر سفره ی خوشبختی دیگران همچو یک ناخوانده ی مهمان،

حریصانه و شکم پرورانه نمی توان نشست

و لقمه ای نمی توان برداشت که گلوگیر نباشد و گرسنگی را مضاعف نکند

پرنده ی سعادت دیگران را نمی توان به دام انداخت

به خانه ی خویش آورد و در قفسی محبوس کرد، به امید باطلی، به خیال خامی!

خوشبختی، گمان می کنم تنها چیزی است در جهان

که فقط با دستهای طاهر کسی که به راستی خواهان آن است، ساخته می شود

و از پی اندیشیدنی طاهرانه...

جالبی پرسشنامه‌ زیر به این است که علاوه بر رو کردن برخی ویژگی‌های شخصیتی‌ شما، می‌تواند پیش‌بینی کند که آیا شما مستعد بیماری‌های قلبی هستید یا نه!

کافیست در مقابل هر یک از 25 پرسشی که در زیر می‌خوانید، موافقت یا مخالفت خودتان را با "بله/ خیر" مشخص کنید. تا جایی که می‌توانید، از "نمی‌دانم" اجتناب کنید!

1.آیا در مکالمات روزمره‌ی خود روی برخی کلمات تاکید می‌کنید؟

2.آیا سریع غذا می‌خورید و سریع حرف می‌زنید؟

3.به نظر شما باید به کودکان آموزش داد تا همیشه بهترین باشند؟

4.آیا وقتی کسی کند و آهسته کار می‌کند، بی‌حوصلگی نشان می‌دهید؟

5.آیا وقتی دیگران حرف می‌زنند، آنها را وادار به تند حرف زدن می‌کنید؟

6.آیا وقتی احساس می‌کنید محدود شده‌اید یا باید در رستوران منتظر خالی‌شدن میز باشید، از فرط عصبانیت دیوانه می‌شوید؟

7.آیا وقتی کسی برای شما حرف می‌زند، همچنان افکار شخصی خودتان را دنبال می‌کنید؟

8.آیا سعی می‌کنید در حال اصلاح صورت یا آرایش، صبحانه هم بخورید؟

9.آیا اتفاق می‌افتد که در تعطیلات نوروزی یا تابستانی کار کنید؟

10.آیا همیشه مباحث مربوط به موضوعات مورد علاقه‌ خودتان را دنبال می‌کنید؟

11.آیا اگر وقت گذرانی کنید، خودتان را گنهکار می‌دانید؟

12.آیا آنقدر مشغول کار هستید که متوجه اطراف خودتان یا مثلاً متوجه تغییر دکوراسیون خانه نمی‌شوید؟

13.آیا با مادیات بیشتر از مسایل اجتماعی درگیر هستید؟

14.آیا سعی می‌کنید فعالیت‌های خود را در کمترین زمان برنامه ریزی کنید؟

15.آیا همیشه به موقع سر قرار حاضر می‌شوید؟

16.آیا اتفاق افتاده است که برای بیان نظر خودتان مشت گره کنید یا مشت بزنید؟

17.آیا موفقیت‌های خود را به توانایی سریع کار کردنتان نسبت می‌دهید؟

18.آیا احساس می‌کنید کارها باید همین حالا و خیلی سریع انجام گیرد؟

19.آیا برای انجام دادن کارهای خود، همیشه سعی می‌کنید ابزارهایی را به کار ببرید که بیشترین بازده را دارند؟

20.آیا هنگام بازی، آنچه برایتان بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد، این است که برنده بازی باشید؟

21.آیا معمولاً حرف دیگران را قطع می‌کنید؟

22.آیا وقتی دیگران تأخیر می‌کنند، عصبانی می‌شوید؟

23.آیا پس از غذا خوردن بلافاصله از سر میز یا از سر سفره بلند می‌شوید؟

24.آیا همیشه احساس می‌کنید عجله دارید؟

25.آیا از عملکرد فعلی خود ناراضی هستید؟

حال با توجه به تعداد "بله"ها می توانید تیپ شخصیتی خود را پیدا کنید:

بیشتر از 20

تیپ شخصیتی: الف

ویژگی های اخلاقی: خیلی مبارزه جو، رقابت طلب، بی حوصله، پرخاشگر و خصومت جو.

تحمل ندارید دیگری کار شما را انجام دهد و حاضر به مشاوره نیستید.

مستعد به بیماری قلبی و عروقی.

تیپ شخصیتی: ب

ویژگی های اخلاقی: آرام و آسان گیر.

کیفیت زندگی برای شما مهم تر از کمیت آن است.

شما در معرض بیماری قلبی نیستید.

تیپ شخصیتی: متمایل به تیپ "الف"

تیپ شخصیتی: متمایل به تیپ "ب"

نکته: اگر شما مثل افراد تیپ "الف" فکر می کنید اما مثل افراد تیپ "ب" رفتار می کنید، روانشناسان به شما می گویند تیپ "ج". یعنی اینکه شما دوست دارید مثل تیپ "الف" رفتار کنید اما حرص می خورید و به قول معروف "میریزید توی خودتان!"، شما مستعد بیماری سرطان هستید و بهتر است سری به یک روانشناس بزنید!

صحبت کردن نوعی تظهیر و پاکسازی است، تزکیه است اما چرا خودتان را با دیگران تمیز می کنید؟!