آدمی که یکبار خطا کرده باشد و پایش لغزیده باشد و بعد هم پشیمان شده باشد،
مطمئنتر است از آدمی که تا به حال پاش نلغزیده …
این حرف سنگین است … خودم هم میدانم.
خطا نکرده، تازه وقتی خطا کرد و از کارتنِ آکبند در آمد، فلزش معلوم میشود،
اما فلزِ خطاکرده رو است، روشن است… مثلِ کفِ دست، کج و معوجِ خطش پیداست.
از آدمِ بی خطا میترسم، از آدمِ دو خطا دوری میکنم، اما پای آدمِ تک خطا میایستم…
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
خبرنامه وب سایت: