خـــــــــــانـــــــــه آرام مـــــــن

آرزوهایت را رنگ بزن،
جان ببخش و به حرکت در آور.
آرزوهایت را جاری کن تا بجوشد و بخروشد،
و از میان این کویر تشنه راهی به بیرون باز کند.
ستاره ای به پای آرزوهایت ببند تا؛
در این کوره راه سرد و تاریک آن راگم نکنی.
آرزوهایت را از چمدان سیاه خاطرات تلخت بیرون بکش
و زیر نور خورشید پهن کن.
بگذار دست مهربان نسیم آن را نوازش کند.
نگذار آرزوهایت خاکستری شود، سیاه و سفید
آرزوهایت را رنگ بزن